Sürekli olarak "yeni" ürünler tüketmek neden nihayetinde sadece lezzetli bir körlüktür

Daha ileri gitmek için

"Yeni, yeni çıktı, moda..." Barthes ve Baudrillard gibi önde gelen filozofların kitlesel tüketime tutkuyla bağlı olduğu günler çok geride kaldı. Çağdaş düşünce bu konuyu çok mu anlamsız buluyor? Parlak bir filozof olan Jeanne Guien'in yaklaşık on yıldır özgün çalışmalar yapması bunun tam tersini kanıtlıyor. Metaları bir dil, hatta modern bir mitoloji olarak analiz eden seçkin yapısalcıların aksine, o, onların sosyo-tarihsel derinliğini anlatmayı seçiyor: Bir nesne her zaman kendi içinde egemenlik ilişkilerini barındırır. Kupaların, deodorantların, akıllı telefonların ve hatta adet ürünlerinin dile getirilmeyen yönlerini çözümledikten sonra, son yazısı "Yeni Şeylere Duyulan Arzu"yu bu nesneler etrafındaki yenilik söylemine adamıştır. Basit pazarlama argümanlarının ötesine geçen konuşmalar bunlar. Çünkü bir metanın “yeni” olduğunu söylemek, onu üretilmesine ve taşınmasına olanak tanıyan her şeyden koparmak anlamına gelir. Ve bu gizlemenin çok siyasi bir işlevi var.

Ben "yeniye olan zevki" anlatmaktan çok, ticari söylemlerde yeninin nasıl kullanıldığını anlatmak istedim. Satış noktası olarak yenilik, "uzun mesafeli ticaret" olarak adlandırılan, Amerika, Afrika, Asya ve hatta Avustralya'dan mal ithal edilmesiyle ortaya çıkıyor. Bilinmeyen temalar,…

Makale abonelere özeldir.

Giriş yapmak

Daha fazlasını okumak ister misiniz?

Tüm makalelerimiz €1'dan başlayan fiyatlarla

Abone

Veya

Tüm tekliflerimizi keşfedin